ارائه خدمات الاینر به مراکز درمانی

گام اول :

برای ساخت این مدل ارتودنسی از دهان بیمار یک قالب گرفته می شود (در برخی مطب ها و کلینیک ها با یک اسکنر که می تواند وضعیت دهان را به شکل سه بعدی در یک فایل کامپیوتری ذخیره کند اینکار را انجام می دهند)

گام دوم:
مدلی که از دندان وجود دارد را در داخل کامپیوتر به صورت سه بعدی شبیه سازی می کنند. دندان ها را روی همان مدل شبیه سازی شده، حرکت هایی که لازم هست را به آن می دهند. وقتی به آن حرکت ها را دادند حالا وضعیت نهایی با وضعیت اول را مقایسه می کنند. دندان به دندان را روی هم منطبق می کنند تا ببینید هر دندان قرار است چه حرکتی داشته باشد. به عنوان مثال یک دندان قرار است ۲ میلی متر به سمتی حرکت کنند. پس تعدادی پلاک شفاف درست می کنند که هر کدام بتواند ۰.۲ میلی متر دندان را حرکت دهد و ما این حرکت ۲ میلی متری را (مثلا در ۱۵ مرحله) انجام دهیم. پس در مرحله اول شبیه سازی تمام دندان ها ۰.۲ میلی متر حرکت می کنند.

گام سوم:

حالا دستور این را به یک پرینتر سه بعدی ارسال می کنند. پرینتر سه بعدی مرحله یک را پرینت می کند و روی آن یک پلاک محرک شفاف درست می کنند و به بیمار تحویل می دهند.
بعد پلاک مرحله دو را پرینت می گیرد و سپس مرحله سه و … همه را پرینت می گیرند و مثلا اگر قرار است در ۱۰ مرحله انجام شود به بیمار ۱۰ عدد پلاک تحویل می دهند.
بیمار هر پلاک را بین یک تا دو هفته استفاده می کند تا به عنوان مثال ۰.۲ میلی متر اتفاق بیافتد و بعد از استفاده از تمام پلاک ها (که ممکن است ۱۵ یا ۲۰ تا هم باشند) نتیجه نهایی حاصل می شود.

پس تعداد مرحله ها (که در اصل می شوند همان تعداد پلاک های شفاف) به میزان ناهنجاری و پیچیدگی دندان ها بیمار بستگی دارد.